ارتباط بین شاخص توده بدنی با سرعت متوسط، طول، آهنگ و شمارش گام در دانش آموزان (9-14) ساله شهر تهران

چکیده کودکان ونوجوانان بیش ازدیگرگروه های سنی به فعالیت بدنی کافی نیازدارندتابتوانندبه رشدجسمی وتکامل ذهنی کافی برسند. به علاوه، بتوانند با بیماری های مزمن سنین بعدی مقابله نمایند. درکشورمااضافه وزن وچاقی دربین کودکان ونوجوانان روندروبه گسترش داردوارتباط آن باشیوه زندگی ازجمله بی تحرکی رانشان داده است. هدف از پژوهش حاضر بررسی ارتباط بین تعداد، سرعت متوسط، طول، آهنگ گام با شاخص توده بدنی در دانش آموزان 9-14ساله شهر تهران بود. بدین منظور پس از انجام مطالعات مقدماتی، تعداد 796 دانش آموز شامل405 پسرو391 دختر در رده سنی 9 تا14 ساله نمونه آماری این پژوهش را تشکیل دادند. در ابتدا قد ایستاده و وزن آنها اندازه گیری و شاخص توده بدنی دانش آموزان مشخص شد: رده های سنی بالای 9 سال با شاخص توده بدنی (34/0 ± 60/18)، 10 سال با شاخص توده بدنی (34/0 ± 00/19)، 11 سال با شاخص توده بدنی (35/0 ± 02/20)،12 سال با شاخص توده بدنی (31/0 ± 62/20)، 13 سال با شاخص توده بدنی (38/0 ± 27/21)، 14 سال با شاخص توده بدنی (40/0 ± 59/20 ). سپس، طول گام دانش آموزان اندازه گیری شد وبدین منظور تعداد گام دانش آموزان از طریق دستگاه گام شمار در یک مسافت راه رفتن 1000متری سنجیده شد. هم چنین، آهنگ گام دانش آموزان با دستگاه گام شمار و کرنومتر مشخص شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد (05/0≥ p و01/0≥ p ). نتایج مطالعه نشان داد ارتباط منفی و معنی داری بین شاخص توده بدنی و تعداد گام کل دانش آموزان مورد نظر وجود داشت . هم چنین، ارتباط مثبت معنی داری بین شاخص توده بدنی و طول گام کل دانش آموزان مورد نظر وجود داشت، اما ارتباط معنی داری بین شاخص توده بدنی با آهنگ گام و سرعت متوسط دیده نشد. کلید واژه ها: شاخص توده بدنی، تعداد گام، آهنگ گام، سرعت متوسط، طول گام